Formuła Manninga jest to formuła opierająca się na doświadczeniach empirycznych zakładająca, że tarcie w rurze wypełnionej wodą jest:
1. niezależne od ciśnienia wody
2. wprost proporcjonalne do jej długości
3. odwrotnie proporcjonalne do pewnej potęgi jej średnicy
4. proporcjonalne do pewnej potęgi prędkości wody
5. zależne od chropowatości w przepływie turbulentnym.
Według tej formuły przepływ w kanałach otwartych a także zamkniętych można obliczyć ze wzoru:
gdzie:
n – jest współczynnikiem chropowatości Manninga [s/m1/3],
P – jest zwilżoną częścią obwodu [m]
A – jest polem przekroju rury [m2]
S – jest hydraulicznym gradientem lub stratą wysokości energii przypadającą na jednostkę długości (hf/L).
Stosując powyższą formułę do rury o przekroju kołowym, otrzymuje się:
Wartości współczynnika Manninga n dla kilku rur przemysłowych przedstawiono w tabeli
W literaturze formuła Manninga często jest przedstawiona w funkcji prędkości przepływu wody w cieku jako:
gdzie:
R – promień hydrauliczny (m)
I – spadek zwierciadła wody
Źródło:
– instsani.pl