Hydraulika: IV część (formuła Manninga)

Formuła Manninga jest to formuła opierająca się na doświadczeniach empirycznych zakładająca, że tarcie w rurze wypełnionej wodą jest:

1. niezależne od ciśnienia wody
2. wprost proporcjonalne do jej długości
3. odwrotnie proporcjonalne do pewnej potęgi jej średnicy
4. proporcjonalne do pewnej potęgi prędkości wody
5. zależne od chropowatości w przepływie turbulentnym.

Według tej formuły przepływ w kanałach otwartych a także zamkniętych można obliczyć ze wzoru:

ozewod16

gdzie:
n – jest współczynnikiem chropowatości Manninga [s/m1/3],
P – jest zwilżoną częścią obwodu [m]
A – jest polem przekroju rury [m2]
S – jest hydraulicznym gradientem lub stratą wysokości energii przypadającą na jednostkę długości (hf/L).

Stosując powyższą formułę do rury o przekroju kołowym, otrzymuje się:

ozewod17

Wartości współczynnika Manninga n dla kilku rur przemysłowych przedstawiono w tabeli

ozewod18
W literaturze formuła Manninga często jest przedstawiona w funkcji prędkości przepływu wody w cieku jako:

ozewod19

gdzie:
R – promień hydrauliczny (m)
I – spadek zwierciadła wody

Źródło:
– instsani.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.